MLADI MUZIČARI CRNE GORE I ALBANIJE UDRUŽIVANJEM OFORMILI SIMFONIJSKI ORKESTAR MLADIH
Odgovorili na izazov
Spoj entuzijazma i talenta mladih muzičara i predivnih klasičnih melodija teško se može prevazići. Naročito ako publika ima priliku da uživa u bogatstvu zvuka i zvučnih boja koje samo simfonijski orkestar može pružiti kada je u pitanju instrumentalna muzika. Upravo takvom ugođaju svjedočili su svi koji su preksinoć posjetili podgorički Kulturno-informativnim centar “Budo Tomović” gdje je koncert održao simfonijski orkestar sastavljen od mladih muzičara iz Albanije i Crne Gore i u pojedinim izvođenjima potpomognut njihovim profesorima, a sve pod dirigentskom palicom belgijskog univerzitetskog profesora violine Danijela Glinera. Njegova je ideja da združi mlade muzičare dvije zemlje, kad već nemaju mogućnosti da pojedinačno formiraju simfonijske orkestre mladih. Ujedno, koncert je bio prilika ne samo da mladi ljudi pokažu što umiju, već i da se publika susretne s nekim od budućih koncert majstora ili velikih solista. Dvodjelni cjelovečernji koncert otvorilo je djelo J. Sibelijusa Andante festivo za gudački orkestar. Potom je uslijedila Sevdana za violinu i gudački orkestar G. Zlateva – Čerkina gdje je solo dionicu perfektno izveo Podgoričanin, violinista Luka Perazić. Kao solisti u Mocartovoj Simfoniji končertante za violinu, violu i gudački orkestar kao solistkinje su nastupile albanske studentkinje violinistkinja Marsjona Bardi i violistkinja Sara Zoto. Harfistkinja, prof. Hana Parušić publiku je oduševila kao solistkinja u djelu K. Debisija “Dances sacres et profane” za harfu i gudački orkestar. Na kraju prvog dijela koncerta prof. Zorana Latković izvela je uz orkestarsku pratnju Štrausovo “Jutro” (Morgen). Drugi dio koncerta počeo je predstavljanjem albanskog violiniste Erinda Hadžiasija kao soliste u trećem stavu folklorno nadahnutog Koncerta za violinu i orkestar P. Gacija. Publika je zatim kao soliste čula violinistu Dušana Obrenovića i klarinetistu Vasilija Vujadinovića u kompoziciji C. Ivanovića Andante pjačevole za violinu i orkestar, a zatim violončelistu Kostu Popovića kao solistu u djelu M. Bruha pisanom za violončelo i orkestar “Kol Nidrei”. Na kraju, profesor iz Albanije, pijanista Amir Džaković, inače bivši student cetinjske akademije, izveo je uz orkestarsku pratnju Koncert za klavir i orkestar od S. Rahmanjihova. Idejni tvorac Simfonijskog orkestra mladih Crne Gore i Albanije, prof. Danijel Gliner kaže da je na ovu ideju došao tokom boravka u Albaniji i Crnoj Gori, koje posjećuje već šest godina, kao gostujući profesor ili član žirija na takmičenjima. Odnosno, da je to zajednička ideja njegova i prof. Zorane Latković. Kako ističe zadovoljan je nastupom mladih simfoničara, iako repertoar čine zahtjevna djela, što je zahtjevno i za njega kao dirigenta. I kada je u pitanju izbor repertoara, sarađivao je sa prof. Latković, i naravno mladim solistima. Odnosno, u dogovoru s njima, a prema njihovim afinitetima. Posebno je zadovoljan finišom koncerta.
– Veoma sam zadovoljan kako su odgovorili na izazov Rahmanjinovog koncerta. Jer, ovaj koncert je veliki izazov i za mnogo starije simfoničare a ne za mlade i djecu koja su ga noćas svirala – kaže Gliner.
U realizaciju ovog projekta uključena su djeca i profesori tivatske i podgoričke muzičke škole, kao i Muzičke gimnazije “Jordan Misja” iz Skadra i Univerziteta Arteve iz Tirane. Orkestar je prije Podgorice nastupio u Centru za kulturu u Ulcinju, a očekuju ih koncerti večeras u Tivtu i u Skadru.Ž.J.
Zajedno smo jači
Koordinatorka projekta, zamjenica direktora Umjetničke škole za muziku i balet “Vasa Pavić” Mira Popović kaže da su pripreme počele u decembru prošle godine, kada su u školama oformljeni timovi prije početka zajedničkih proba svih muzičara. Postoji mogućnost da se projekat proširi na zemlje u regionu, a ako bude dovoljno zainteresovanih, mogla bi se napraviti i slična turneja, ali po festivalima, i to tokom ljeta.
Popovićeva ističe da je ovo višestruko koristan program za mlade muzičare.
– Ovaj vid muziciranja pokreće mnoge dimnezije, prije svega socijalnu, koja podrazumijeva druženje s ljudima iz drugih sredina, prilagođavanje drugom… Pored toga, cijela ta orkestarska postavka, hijerahija, u nekoliko podjseća i na sam život. Kako sami ne možemo oformiti simfonijski orkestar mladih muzičara, iako smo nešto slično radili, mislim da je dobra poruka da to možemo učiniti u zajedništvu s drugima – zajedno smo jači – poručuje Popovićeva.