U Umjetničkoj školi za muziku i balet “Vasa Pavić” od 01. aprila održavaju se jazz radionice svakog dana do četvrtka 05. aprila sa početkom u 14 sati. Jazz radionicu vodi Dena DeRose, američka džez pjevačica, pianistkinja i kompozitorka, šefica odsjeka za džez pjevanje na Muzičkoj Akademiji u Gracu. U četvrtak, 05. 04.2012. biće održan završni koncert polaznika Jazz radionice u koncertnoj sali muzičke škole.
Jazz radionica se održava u okviru Manifestacije “Mjesec poštovanja džeza u Crnoj Gori” čiji je organizator udruženje Jazz Art iz Podgorice.
DENA DeRose
(From minor to major / Od mola do dura/ Sa dna do vrha)
Dena DeRose (Dina DiRouz) je rođena 1965. godine u Binghamton-u , New York. Veoma rano je uočen njen muzički talenat, počela je da svira klavir sa svoje 3 godine. Ubrzo je zavoljela jazz. Kao dijete svirala je i orgulje i perkusije, bila član školskog band-a, gdje su svirali muziku Count Basie-a. Kao tinejdžer često je išla u New York da sluša jazz koncerte svojih idola Hank Jonse-a, Mulgrew Miller-a i Kenny Barron-a. Učila je da svira klasični klavir tokom djetinjstva. Iako joj je ponuđena stipendija na Concordia College, izabrala je da pohađa Binghampton University. Studirala je klavir i orgulje.
Kada je imala 21. godinu, otkriva da ima artritis, koji je jako pogodio njenu desnu ruku. Bila je primorana da prestane da svira klavir. Razočarana, nije muzicirala , skoro dvije godine. Činilo se da je njena karijera završena i prije nego što je započela. Igrom slučaja, dok je u klubu slušala Doug Beardsley`s trio, neko je predložio da Dena otpjeva nešto. I tako je počela da pjeva i radi sa ovim triom u Binghampton-u. Doug Beardsley je bio i jedini učitelj jazz-a u njenom gradu, pa je kod njega išla na časove. DeRose je pjevala dobro i uživala je u tom novom iskustvu. Naredne dvije godine je razvijala svoj pjevački talenat. Tokom tog perioda razvijala je i svoje sposobnosti kao kompozitor i posebno kao aranžer. Jazz je potpuno osvojio DeRose-ovu, počela je i ona da daje časove i toliko je vježbala i učila da bi ponekad zaspala za klavirom. Već je postajala poznata kao pjevačica, kada je imala dvije operacije na desnoj ruci i to joj je omogućilo da opet svira. Tako da je postala pjevač/pijanista. I naravno, mogla je da prati sebe na klaviru. I otkrila je, pored ovih prepreka, da joj je pjevanje pomoglo da unese liričnost i melodičnost klavirskom izvođenju i improvizacijama.
Preselila se u New York 1991. godine, i njena karijera je ponovo počela. Svirala je u lokalnim klubovima i susretala se sa raznim sjajnim muzičarima. Svoj debitantski album , „Introducing Dena DeRose“, je izdala 1996. godine, na kojem su se našle numere „Ev`ry time we say goodbye“, „Blue skies“, „How deep is the ocean“… U časopisu Allmusic (All Music Guide) album je opisan kao „impresivan početak“. Dena DeRose nakon toga ide, samo, uzlaznom putanjom, neprestano radeći i stvarajući. 1999. godine izdaje drugi album „Another world“ , u septetu, među kojima su bili muzičari Steve Davis, Steve Wilson, Ingrid Jensen… Album sačinjavaju jazz standardi , kao što su „Spring is here“ , “In the wee small hours of the morning”, kao i numeru “Don`t go” na kojoj je DeRose bila ko-autor. Zatim 2000. i 2002.godine, snima albume “I can see clearly now” i “Love`s holiday”. Za albume “Another world” i “I can see clearly now” DeRose-ova je dobila nagrade Cadence Magazine-a za Album godine i Najbolji vokalni jazz album. Godine 2005. na albumu “A walk in the Park” sa njom sviraju kontrabasista Martin Wind i bunjar Matt Wilson. Album je donio verzije “The lonely ones” Duke Ellington-a, “Imagine” John Lennon-a i “I concretate on you” Cole Porter-a. Za ovaj album je, takođe, dobila tri Grammy priznanja. Opet je Allmusic dao komentare : “…generalno zadovoljavajući učinak…” , a izvođenje DeRose-ove je okarakterisano kao “suptilno, ali ekspresivno”. Downbeat`s critic`s Poll je 2002. godine izabrao “Umjetnikom koji zaslužuje široko priznanje“. A časopis All about jazz je 2003. proglasio Jazz umjetnikom godine. Tu su i izdanja “The nearness of you” , gdje predstavlja duo sa trubačem Marvin Stamm-om, album uživo, koncert sniman 2007. godine u Ankoni – Italija, kao i album sa grupom “A night In Claremont” , gdje sviraju bubnjar Akira Tana, basista Ray Drummond i saksofonista (tenor) Dave Ellis. Ovaj album uzdiže do vrhunca DeRose-ovu kao pijanistkinju, kompozitora, aranžera i vokalnog izvođača. Slijede uživo albumi “Dena DeRose – Live at Jazz standard Vol. 1 & 2” 2007. i 2008. godine, takođe sa Martin Wind-om i Matt Wilson-om. Ovi albumi su bili nominovani za Grammy nagrade. “Jazz standard Vol. 2” su časopisi All About Jazz , Downbeat Magazine i ostali ,proglasili jednim od 10 najboljih albuma 2008. godine. U “Top 10 picks for 2008” je rečeno : “ Od svih jazz vokala trenutno, Dena DeRose je najsvestranija, zbog toga što je i uspješna pijanistkinja i muzičarka , ne samo vokalni izvođač.”
Usled svega ovoga, ređali su se pozivi za intervjue i članci koji govore o njenom stvaralaštvu u časopisima kao što su New York Times, Downbeat, Jazz Times, LA Times, Seattle Times, Jazz Is, France`s Jazz Hot, Italy`s Ancona i drugi.
LA Times je napisao: „Ona ima sve vokalne sposobnosti koje su potrebne da je podignu na najveći nivo njenog polja“, a Cadence Magazine: „Zadivljujuće talentovana pjevačica i pijanistkinja“ i časopis All about jazz: „Dozvolite reći, Dena DeRose je zaista veliko otkriće“.
Dena DeRose je razvila upečatljiv ritam i dinamiku u svom muziciranju, koji osvajaju publiku, što je potvrđeno njenim zapaženim izvođenjima. Svirajući od klubova i dvorana kao što su legendarni Blue Note , Iridium, Smoke i the Jazz standard u New York-u , preko Jazz Alley- Seattle , Kennedy Center-Washington, The Jazz Showcase- Chicago ,Marian`s- Bern, The Jazz Center – Istanbul , do Pitt Inn i Body and Soul-Tokio i Alexander Plaz-Rim… uvijek je donosila “…živopisne i često uzbudljive demonstracije koliko je inovativan njen muzički koncept…” (San Francisco Examiner). Dena DeRose je prožimala tu vitalnost i inovacije kroz nastupe sa eminentnim muzičarima kao što su Ray Brown, Clarc Terry, Marian McPartland, Benny Golson, Rufus Reid, Slide Hampton, Randy Brecker, Houston Person, Bruce Forman, Dottie Dodgion, Al “Tootie” Heath i mnogi drugi. Učestvovala je na raznim festivalima širom svijeta, uključujući The Monterey Jazz Festival , The San Francisco Jazz Festival i Litchfield u S.A.D. , Red sea jazz festival u Izraelu , Ancona festival u Italiji , Estoril – Portugal, The North Sea i The Hague Jazz Festival – Holandija, The Floating Jazz Festival – Jazz Cruise (2005, 2007, 2008) , The Kansas City Jazz i Blues Festival , Jazz Baltica Festival u Njemačkoj, VinterJazz Festival u Danskoj.
Zadivljujuće, Dena DeRose, nalazi vremena da svoje znanje i vještine prenosi i kao predavač. Od 2006. godine predaje pjevanje i šef je tog odsjeka na Univerzitetu Muzike i Dramskih umjetnosti u Graz-u, Austria. Više od 15 godina je profesor na Stanford Jazz Workshop. Povremeno predaje u nekim prestižnim školama kao što su New School i Purchase College u New York-u, The Hartt School of Music, Connecticut, Groningen Conservatory of Music u Holandiji , ljetnjim jazz kampovima i workshop programima poput Dave Brubeck Institute , Stanford Jazz workshop. Bila je i član žirija Thelonious Monk Competition i NJ Star Ledger Scholarship Awards.
Bilo kao pjevačica, pijanistkinja ili aranžer, DeRose posjeduje ogromne sposobnosti. Sagledavajući ove talente, njeno prisustvo na jazz sceni je veoma značajno. Njen glas je elokventan i melodičan instrument, a njeno klavirsko izvođenje, u bilo kojoj formaciji, je na visokom nivou. Njeni aranžmani su posebno interesantni, jer uvijek pronalazi zadovoljavajući balans između svoje avanturističke muzičke mašte i duge tradicije modernog jazz-a. U ovim novim vremenima, Dena DeRose je evidentno umjetnik, čini se, beskrajnih potencijala. Ona ne samo da očarava publiku i muzičku kritiku sa svojim vještinama na klaviru i pjevačkim talentom, već, kako je napisano u časopisu San Jose Mercury : „…ona odiše radošću…kakva duša.“.
New York Times je objavio 2000. godine: „Dena DeRose pjeva jazz kao da je u njemu cijelog svog života“. To je bilo bliže istini nego što su mogli zamisliti.